VIÐ eigum tæki sem Litlagulahænan á kannski ekki

Ég er algjörlega sammála sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherranum um að tryggja þurfi framtíð íslenskrar sementsframleiðslu. Hins vegar geri ég mér grein fyrir því, að leiðin að því markmiði kann að vera þyrnum stráð, þar sem við þurfum jú að virða íslenskar og alþjóðlegar reglur um samkeppni á markaði. Það er með öðrum orðum ekkert augljóst hvernig ríkisstjórnin getur gripið inn í málið með beinum hætti.

En meðan við veltum því fyrir okkur hvað ríkið geti gert í málinu væri kannski ráð að við litum okkur nær hvert og eitt, hvort sem við erum bara einstaklingar eða líka fulltrúar fyrirtækja, stofnana eða samtaka. Hvers konar þjóð er það eiginlega sem situr með hendur í skauti á meðan atvinnutækifærin leka úr landi? Hvers konar Litluguluhænusamfélagi lifum við eiginlega í? Er ríkisstjórnin kannski einhver lítil gul hæna sem á að gera allt, hvort sem hún hefur tækin til þess eða ekki, á meðan við segjum „ekki ég“ hvert í kapp við annað?

VIÐ, hvert og eitt, hvort sem við erum bara einstaklingar eða líka fulltrúar fyrirtækja, stofnana eða samtaka, eigum einfaldlega að kaupa íslenskt sement í staðinn fyrir innflutt á meðan ástandið í landinu okkar er eins og það er! VIÐ þurfum ekkert að bíða eftir því að ríkisstjórnin finni þau tæki sem henni er heimilt að beita. VIÐ höfum val. VIÐ eigum ekki að leyfa okkur að spila á fiðlu á meðan Róm brennur og beðið er eftir því að ríkisstjórnin eða litla gula hænan komi með stóra slökkvibílinn, sem er reyndar ekkert víst að komist að eldinum. VIÐ eigum öll okkar litlu vatnsfötur, sem eru tilbúnar til notkunar núna strax! VIÐ erum ekki stikkfrí.

Og þetta á ekki bara við um sement! Það er kominn tími til að þjóðin taki höndum saman til að verja íslenska framleiðslu - og um leið afkomumöguleika eigin barna. Okkar tími er kominn. Annars fer illa.

Segja að ríkisstjórnin verði að verja Sementsverksmiðjuna

Athugasemdir

[Stebbi (IP-tala skráð) 25.8.2009 kl. 19:39]

Þó að samlíkingarnar séu flottar og ræðan hljómi vel þá er vandamálið það að það er engin að kaupa steypu.  Og ef engin er að kaupa steypu, hver á þá að bjarga sementsverksmiðjunni.  Ekki verður það kjúklingaiðnaðurinn.

[Stefán Gíslason, 25.8.2009 kl. 20:36]

Sé það rétt sem fram hefur komið í sementsumræðu síðustu daga, að stórir aðilar, þ.á.m. opinberir aðilar, hafi keypt innflutt sement í töluverðu magni, þá er greinilega einhver að kaupa steypu. Málið snýst þá ekki bara um það hvort menn kaupa eða kaupa ekki steypu, heldur líka hvaðan þeir kaupa hana.